Il mondo è dei curiosi…

Amo l’estate, la stagione dei sogni, sa mga bag-ong gugma,it,sa imposible nga mga misyon,it,sa kaayo -rikled nga "Gibahin namon ang kalibutan" ...,it,Ang ting-init mao ang kagawasan,it,Dili kaayo sinina ug labi nga mga aperitifs,it,Sa usa ka panahon nga ingon walay katapusan,it,natapos dayon ug nakit-an nimo ang imong kaugalingon sa tingdagdag,it,Ug unya adunay usa ka taas nga tingtugnaw sa atubangan,it,Ang tanan nga isulat sa niining bag-ong tuig,it,Ug ang mga pangutana nga imong gipangutana kanimo,it,nga akong buhaton,it,Asa ko moadto,it,Kinsay,it,Ako kanunay kana,it,katuyoan sa pagpangita mga tubag,it,nga adunay usa ka indeks sa kamot kanunay nga gipataas,it,naa ko'y pangutana,it,Kung ako molingi sa likod nako nahibal-an nga daghang mga butang ang natapos,it,Mga Kahimtang,it,Apan sa kinatibuk-an,it, delle missioni impossibili, del cosiddetto “spacchiamo il mondo”…

L’Estate è libertà, meno vestiti e più aperitivi, per un tempo che sembra infinito, sa baylo, Subo, finisce subito e ti ritrovi in autunno, e poi hai davanti un lungo inverno, tutto da scrivere in questo nuovo anno, e le domande che ti poni sono: che farò? Dove andrò? Con chi?

Io sono sempre quella, ang kanunay nga, intenta a cercare risposte, con un indice della mano sempre alzato: mi scusi, ho una domanda…

Se mi guardo indietro scopro che sono finite molte cose, situazioni, mga tawo, mga dapit.

Ma in genere, Kung naa koy kalibog,it,Gipasiugda nako ang usa ka lista sa mga butang nga akong nahibal-an,it,Apan wala'y daghan ...,it,Unya gihunahuna nako ako sa usa ka tuig,it,Tingali isulti ko sa usa nga akong nahimamat,it,sa usa ka butang nga akong gibuhat,it,sa usa ka trabaho nga akong nakit-an,it,Wala ako'y nahibal-an bahin sa bisan unsa sa bisan unsang mga butang,it,Apan nahibal-an nako nga kini mahitabo,it,Tungod kay ang tanan mahimong mahitabo,it,Minilyon nga matahum o dili maayo nga mga butang ... Wala ko sila kaila,it,Sa usa ka piho nga punto nga ilang mahinabo ug kinahanglan ra nako sila dawaton,it,Ang kaugmaon usa ka puti nga sheet nga isulat,it,Ang kaugmaon mao ang nakurat,it,sa mga dili mohunong sa pagpangutana,it, stilo una lista delle cose che so.

Ma non sono molte…

Poi penso a me tra un anno, magari racconterò di qualcuno che ho conosciuto, di qualcosa che ho fatto, di un lavoro che ho trovato.

Non so niente di nessuna di queste cose, ma so che accadranno, perché tutto può accadere, milioni di cose belle o brutte… non le conosco, ma so che, a un certo punto accadranno e dovrò solo accoglierle.

Il futuro è un foglio bianco tutto da scrivere, il futuro è dei curiosi, di chi non smette di farsi domande, sa mga tawo nga kanunay nga nagtinguha sa pagpangita mga tubag,it,Dili igsapayan kung unsa ang imong gipangayo,it,Tungod kay ang mga pangutana nga imong makit-an kanunay ug sa bisan unsang kaso nga labi ka hinungdanon kaysa mga tubag,it.

Non importa che cosa tu chieda, perché le domande che troverai saranno sempre e comunque più importanti delle risposte.

La curiosità fa nascere l’audacia e ci sfida a provare, è quello che ci ha fatto arrivare fino a dove siamo adesso e ci farà arrivare ovunque saremo domani.

Siamo tutti studenti a vita, dal giorno uno al giorno ventimila e uno… e oltre.

Tengo sempre a mente una vecchia pubblicità che recitava: “Alice vide passare un coniglio bianco, ma non lo seguì, e di Lei nessuno scrisse mai meraviglie…”.

Sempre vostra.

Silvana Scano
Gikan sa gidaghanon 417 – Anno X del 1/02/2023