Gerestaureerde antieke klok van de kathedraal geschilderd door Paolo Uccello

Het werd gepresenteerd in Florence restauratie van het mechanisme van de grote klok van de Duomo in Florence, Bekend als de klok door Paolo Uccello, vernoemd naar de grote Renaissance kunstenaar aan wie we de verfijnde inrichting van de wijzerplaat in 1433.

Gelegen in de teller van de Dom van Florence, boven de centrale deur, het zicht onttrokken in een holte, de klok is een van de weinige in de wereld die tijd markeert met het systeem van het Uur Italica.

De restauratie werd toevertrouwd door de Opera di Santa Maria del Fiore, in overleg met Officine Panerai, haute horology sport die werd geboren in Florence in 1860 en heeft slechts een steenworp afstand van de Dom zijn eigen historische boetiekhotel, in het aartsbisschoppelijk paleis in de voorkant van de doopkapel, sponsors van de operatie, twee van de meest vooraanstaande experts op het gebied, Hoogleraren Andrea Palmieri en Ugo Pancani, van het Research Centrum voor Herstel van ISIS Watches. Leonardo da Vinci in Florence.

De klok van de Dom van Florence is uniek in de wereld, niet alleen voor de buitengewone situatie en de fresco van de wijzerplaat, maar ook omdat het markeert de tijd Italica, een manier van denken over de tijd die in de oudheid heette Julian , door Julius Caesar in 46 A.C. afgekondigd de kalender ontwikkeld door Sosigenes van Alexandrië.

Tegenover kwadranten moderne, Ora Italica maakt een Avanzareica hand op de wijzers van de klok, en de 24 uur is niet om middernacht, maar dat van de ondergaande zon, waar te beginnen tellen van de uren.

De klok wordt dan aangepast over het jaar, zodat het laatste uur van de dag is altijd de zonsondergang.

Zoals gerapporteerd door Giorgio Vasari, was de Florentijnse schilder Paolo Uccello (Paolo di Dono, 1397 – 1475), Fresco in 1433 de wijzerplaat, welke maatregelen bijna zeven meter in diameter.

In kwadrant, de grote kunstenaar vertegenwoordigd, in oplopende volgorde, maar tegen de klok, de 24 uren in Romeinse cijfers.

Op schilderde de zijkanten vier mysterieuze hoofden van mannen met halo, die lijken te kijken naar het midden en de bodem: tweede alcDit is een van de profeten, terwijl anderen van de Vier Evangelisten.

De originele klok mechanisme werd ook in 1443 door de horlogemaker Florentine Engel van Nicolaas en de werking ervan niet wat nieuws hebben: waarschijnlijk bestond uit een systeem van checks and balances, waarvan sommige werden gevonden in een compartiment van de kathedraal.

Na een paar decennia na de bouw, het apparaat was te repareren en ze bezetten de Della Volpaia, een familie van horlogemakers en wetenschappers: Lorenzo in de eerste 1497 en vervolgens zijn zoon Camillo, dat tussen de 1546 en de 1547 Ik bijna volledig redid.

In de eeuwen die volgden, verschillende interventies 1688 wanneerof de Opera di Santa Maria del Fiore, als resultaat van de studies van Galileo en Huygens, besloten om de oude te vervangen door een nieuw mechanisme met slinger.

Deze laatste bleef in werking tot 1761, jaar waarin de horlogemaker Florentine Joseph Borgiacchi veranderde de machine weer met een nieuwe die nog steeds in bedrijf.

Bij die gelegenheid werd de wijzerplaat gewijzigd door Paolo Uccello 24 Aan 12 uur en de originele hand werd vervangen.

Het horloge is slechts vier decennia geleden terug naar zijn oorspronkelijke kenmerken, dankzij een restauratie die heeft gebracht de mooie wijzerplaat licht en herstelde de oude werking van het mechanisme, met de hand die een omwenteling van voltooit 24 uur vanaf zonsondergang en met de beweging tegen de klok.

De laatste jaren is het noodzakelijk opnieuw een restauratie die de problemen van het mechanisme zou oplossen geworden: aanwezigheid op de verschillende onderdelen van schadelijke stoffen, agglomeraten ijzeroxide, vuil storting, vervorming, verslechtering en ernstige slijtage van de pennen van de bomen, de gaten rotatierichting, anker van de hendels en tandwielen.

De restauratie begon met de verwijdering van de klok mechanisme en een eerste interventie om de bufferende stoffen verandering elimineren. Doorgaan met de aanpassing van de afzonderlijke componenten en tenslotte bij een inbouw van de beweging en de ontwikkeling van dezelfde.

De instelling van de klok van de kathedraal van Florence met de zonsondergang en de wekelijkse lading, betrokken zijn meer dan twintig jaar, twee bewaarders Opera di Santa Maria del Fiore, Bigi Mario Lucio Mureddu, die schreef ook het enige boek over dit onderwerp.

In Florence tijde van het Weesgegroet wordt gesignaleerd door het geluid van de klokken van de Campanile van Giotto, dat gedurende de dag markeert de tijd zes keer, drie in de ochtend – bij 7, bij 11,30 en 12 - drie in de middag, die variëren in de loop van het jaar: een uur voor zonsondergang, bij zonsondergang (of XXIV keer dat u reciteren het Weesgegroet of Vespers), en een uur na zonsondergang, zei: "Nu in de nacht".

"Het geluid van de klokken aan de XXIV nu - Bigi en Mureddu schrijven in hun boek - werd gebruikt om de mensen die in het gebied werkzaam te trekken, waarschuwing van het sluiten van de stadspoorten. Terwijl die van 11.30, zei van Mercy, waarschuwde de Broeders van de Society dat het tijd was voor de patrouille van liefdadigheid voor de behoeftigen van de stad ".

Deze specificaties: vierhoekige kader stapelbed, in ferro battuto, gevormd door vier staanders verbonden door dwarsbalken verbonden aan elkaar grijpende metalen wiggen.

Het wiel heeft een hoofdremcilinder in hout op die gewikkeld een stalen kabel die een gewicht steen beladen crank ondersteunt.

De autonomie van de lading is wekelijks en maakt gebruik van een apparaat om katrol boven het verkeer en de harpoen om een ​​houten balk bovenliggende ongeveer 6 meter, de versnelling tandwielen worden vervaardigd in ijzeren kooi.

De uitlaat is van het type dat in rust om stil Graham, met messing wiel. Een ijzeren staaf die de slinger lens plaat gevuld met lood, de grote wijzer is bedoeld als tegenwicht.

De klok beweging wordt in de spouw van de gevel van de Duomo in Florence geplaatst en houdt de tijd op een wijzerplaat, fresco's van Paolo Uccello, Plaats op het binnenvlak.

De beweging is enige tijd en is gebouwd in staal en messing.

Het echappement is nog steeds vrij van Graham zei, slinger met meer suspensie van ongeveer 150 cm, Opladen handleiding en wekelijkse lichaamsgewicht van de zwaartekracht motor 40 kg.

Na een grondige analyse van de technische en wetenschappelijke, bracht een aantal problemen die de werking van het mechanisme hebben beïnvloed.

In het bijzonder, De voorlopige analyse toonde de aanwezigheid van schadelijke stoffen op de verschillende onderdelen (agglomeraten ijzeroxide, vuil storting) plaatsen in de tussenruimten van de mechanismen; vervorming, achteruitgang en slijtage van de pennen van de bomen, de gaten rotatierichting, hendels anker, Tandwiel.

Deze factoren hebben verplaatsing van bepaalde componenten en het andere blok veroorzaakt.

De restauratie begon met de volledige demontage van elke component en met tussenkomst van de vulling gerichte verwijdering van de stoffen verandering.

De infill gepland om te verwijderen de agglomeraten zijn poederachtige enAfwezig terpentijn en cyclohexaan.

Werken over de afzonderlijke bestanddelen verwijderd behoren: OORWOORD de wielen, oppervlakken van de hefbomen van het anker (met de definitieve polijsten tot spiegel), de tanden van het echappement wiel, de inwendige boring van de poelie, bij ongeveer 5 meter in hoogte van de beweging; de aanpassing van messing bussen, zetel van de wielassen; de aanpassing van het einde van de staalkabel voor bevestiging aan het gewicht; de axiale verplaatsing van de twee rondsels indicatie 24 uur op hun bomen en de daaropvolgende slijpen voor een perfecte sliding.

De restauratie zal eindigen met de complete montage van de beweging en met de ontwikkeling, harmonisatie en regulering van de beweging lopen.

De nu Italica is een systeem dat de uren van een dag berekent van zonsondergang tot zonsondergang, en het 24e uur is niet om middernacht, maar dat van de ondergaande zon. De klok die de tijd Cursief vertelt moet dus het hele jaar door worden aangepast, zodat het laatste uur van de dag is altijd de zonsondergang.

In tegenstelling tot de moderne horloges, het handwiel tegen de klok, bewegen als de schaduw veiling (Gnomon) Zonnewijzers in de muur en in het kwadrant zijn vertegenwoordigd en vierentwintig twaalf uur.

Deze manier van het concipiëren van het weer werd verteld “Julian” (door Julius Caesar in 46 A.C. uitvaardiging van de kalender, ontwikkeld door Sosigenes van Alexandrië) en wordt ook wel tijd “dell'Ave Maria” de “all'italiana”.

De Italische Nu werd geleidelijk verdrongen na het midden van de achttiende eeuw de zogenaamde tijd “Frans” de “Ultramontane”, vandaag nog steeds gebruikt, die de 0:00 definieert (middag) het tijdstip van de dag waarop de zon op haar hoogste punt.

De goedkeuring van deze methode werd begunstigd door de verspreiding van mechanische horloges, die worden vastgesteld op het moment Cursief continue aanpassingen vereist dat, gezien de rudimentaire techniek van tijd, problemen veroorzaken onderhoud van de mechanismen.

De passage werd dan eindelijk officieel gesanctioneerd door de Napoleontische regel van het Italiaanse schiereiland.

In Toscane al in 1749 een decreet van Hertog Francis Stephen van Lotharingen opgelegd, tot veel misverstanden en problemen tussen de lidstaten te voorkomen, om de uren van middernacht meten, zoals in alle andere Europese landen, Hoewel vele jaren Italica steeds toegepast.

Frank Mariani

Door het aantal 19 -Het jaar van 21/05/2014