Terug in juni de passage van de zon in de Gnomon van de duomo

Dit jaar in juni door een bezoek aan het interieur van de kathedraal van Santa Maria del Fiore, U kunt kijken naar de spannende passage van de zon in de Gnomon van de duomo.

Een unieke show in de wereld, met de stralen van de zon naar beneden vallen, Via Brunelleschi's koepel, een beeld van de zonneschijf vormen die perfect overlappen met die op de vloer van de kathedraal.

Het fenomeen is zichtbaar voor het publiek in de dagen 6, 13, 21 en 25 Juni, pm 12.30 bij 13.30, nella cappella della Croce, a sinistra dell’Altare Maggiore.

Het fenomeen is zichtbaar, zelfs in het geval van bewolkte hemel.

De toegang is gratis en u kunt bijwonen alleen door te gaan door de deur van de Canons, één gelegen in de voorkant van het pad van Canonica.

reserveren is aanbevolen door te bellen naar 055/23.02.885.

E 'van 1475 che questo fenomeno si ripete nel Duomo di Firenze, dankzij een tool Astronmische, il più antico e diffuso al mondo, lo gnomone, dal greco “indicatore”, progettato per misurare la posizione del Sole in cielo e determinare la durata dell’anno solare.

Het werd gemaakt van de vermoedelijk kathedraal in installeren 1475 door Florentijnse wiskundige Paolo Dal Pozzo Toscanelli.

Gebruikt om ups en downs voor meer dan 300 jaar, lo gnomone del Duomo di Firenze, con i suoi 90 metri di altezza, è il più grande al mondo.

Een dergelijke grote gnomon kan ook worden gebruikt ambitieuzere naar overzicht namelijk dat de as van de variatie van de rotatie van de aarde te bepalen op het vliegtuig, fundamentele gegevens voor de berekening van de zonne-efemeride. De helling van de aarde, inderdaad, is niet constant en het was een kwestie werd reeds besproken door de Arabische astronomen.

Nella Cattedrale di Firenze il foro gnomonico è stato realizzato con una tavoletta di bronzo (la bronzina) recante un’apertura centrale di un paio di centimetri di diametro e posta orizzontalmente all’interno della finestra meridionale del tamburo della Cupola, Aan 90 metri di altezza dal pavimento.

L’altezza dello gnomone è tale che i raggi del Sole, passanti per il foro, raakte de vloer van de kerk alleen van eind mei tot eind juli, en enkele minuten, namelijk vóór en na de middag.

In questo periodo l’immagine solare si forma sul pavimento della Cappella della Croce, a sinistra dell’Altare maggiore, dove si trovano, sotto la protezione di lastre di ottone, una linea meridiana finemente graduata e due marmi circolari, uno dentro l’altro, che funzionano da contrassegni solstiziali.

Il maggiore, con un diametro di circa 90 centimetri, ha le stesse dimensioni dell’immagine solare al solstizio d’estate.

Helaas, al in de zestiende-eeuwse kathedraal heeft slechts sporadisch astronomische waarnemingen geweest, soms zelfs op basis van duidelijke wetenschappelijke doelstellingen; integendeel, heersende bezorgdheid over het falen van de Dome en bijna 250 jaar, veronderstelling dat de constantheid van de hoogte van de zon op de zonnewende, Het maakt oneigenlijk gebruik van het instrument: Het is het proberen om de stabiliteit van de kerk motoren te controleren, jaar na jaar, het rendement zonne-beeld op dezelfde punten op de marmeren cirkel zonnewende.

Het is slechts in 1754 dat we praten over astronomie in Cathedral, wanneer Leonardo Ximenes, groothertogelijke wiskundige en Jesuit, Hij kreeg de financiering van de gnomon kalibreren en om dit te begeleiden met een passende hoogste lijn.

Tijdens de minutieuze onderzoek, ook genoemd in de grote plaquette geplaatst aan de Kapel van het Kruis, de geleerde gemerkt dat de vloer was niet waterpas: zo'n strook werd genivelleerd om de lijn in bronzen zonnewijzer in de positie waarin we zelfs vandaag de dag zien te plaatsen.

Door serie metingen uitgevoerd door de 1755 al 1782, vergeleken met de vorige 1510, Ximenes was in staat om een ​​waarde van de seculiere variant van de ecliptica dicht bij het verkrijgen van wat momenteel bekend.

De waarneming van de 1756 kan worden beschouwd als het begin van de astronomische operaties Ximenes en deze datum wordt conventioneel getraceerd het Observatorium Foundation Ximenian binnen het complex van St. Johannes van het Piarists, tijd hoofdkwartier van de hogeschool en universiteit Florentine Jesuit.

Maar na de dood van Ximenes (1786) metingen waren schaars en discontinu, en het instrument viel in de vergetelheid.

In het bijzonder, Bij een restauratie, werd verwijderd van de bus dat, net onder een lantaarn raam, afbakening van de straal van zonlicht.

Toen de toenmalige directeur van het Observatorium, Giovanni Battista Donati kreeg het werd weer in elkaar gezet (1865), Het is in een iets andere stand geplaatst van de oorspronkelijke, zodat er geen continuïteit van de metingen te onderbreken Ximenes.

In 1927-1928 Vader Guido Alfani uitgevoerd andere metingen, waaruit blijkt dat de koepel is onderworpen aan kleine schommelingen, seizoensgebonden en dagelijkse, thermische natuur.

Maar nu zelfs de techniek gebruik van de gnomon was onvoldoende, en dezelfde alfani gebruikt echte seismografen om toezicht te houden, direct en continu, zelfs de kleinste fluctuatie van de bouw.

Hij verloor zijn oorspronkelijke functies, De gnomon is momenteel werkzaam voor de openbare waarnemingen van de zon uit te voeren op de meridiaan passage.

De zonnewende evenementen georganiseerd elk jaar sinds 1996 en, Na een onderbreking wegens onderhoudswerkzaamheden van de Koepel, in hervat 2007, wekken telkens grote belangstelling voor de menigte van Florentijnen en toeristen verzamelden.

De kans om getuige zijn van het spektakel van de zon moet je dankzij de beschikbaarheid van de Opera di Santa Maria del Fiore en het Comité voor de verspreiding van de Sterrenkunde.

Nicola Nuti

Door het aantal 21 -Het jaar van 4/06/2014

De Toscane Web TV dienst verwijst naar de editie van 2013