Florence recordou o 71 de deportación de xudeus a campos de concentración en Florencia

O último domingo, o alcalde Darío Nardella estaba no binario 16 della Stazione di S. M. Novella alla commemorazione della partenza del primo convoglio di deportati ebrei, que tivo lugar en 9 Novembro 1943.

Un ataque a instalacións da comunidade xudaica da Vía Farini marcado, Setenta anos, o destino de moitos xudeus en Florencia.

Era o alvorecer 6 Novembro 1943 cando os nazi-fascistas decidiu bater a comunidade xudaica, preto de trescentas persoas presas e amoreadas na estación de Santa Maria Novella, nunca destinado a devolver.

A far scattare la retata furono le SS tedesche ma anche i militi italiani della Repubblica di Salò.

Tres días despois, o 9 Novembro, Os vagóns obxectivo selado deixou o campo de exterminio de Auschwitz, onde os xudeus chegaron á 14 Novembro: 193 presos foron inmediatamente mortos nas cámaras de gas.

Na lista de deportados tamén incluíu oito nenos nacidos despois 1930 e 30 anciáns, nacido antes 1884.

O máis novo era Lía Vitale, nacido en 1942, os alemáns máis vellos e Fanny tivo 93 anos.

O domingo pasado, a memoria da cidade de Florencia, no 71º aniversario da deportación á presenza, entre outros, Conselleiro para a Sanidade Sara Funaro, Rabbino de Joseph Levi, o presidente da Comunidade Xudía de Florencia Sara Cividalli, Senador Rosa María Di Giorgi e concelleiro Thomas Grassi.

“Este aniversario foi sempre sentida pola nosa cidade, grazas á comunidade xudía de Florencia - dixo no seu discurso o alcalde Nardella - é un sinal de como Florence viva a súa identidade como unha cidade de paz, Memoria, Liberación. Pero non é suficiente só para lembrar, debe actuar. A acción concreta é a de poder ter a oportunidade de acoller o Memorial italiano no Bloque de Florencia 21 di Auschwitz. Ela colocarase nos espazos Ex3, un Gavi Nana”.

“O Memorial será unha ferramenta adicional para traballar cos nosos mozos - dixo o alcalde - a través de memoria ea educación poden seguir crecendo as sementes do respecto e diálogo. Cando non temos máis testemuñas directas do Holocausto o maior testemuño é o da historia dos que, por lazos de sangue ou amizade, escoitaba as atrocidades cometidas durante ese período. Para a cultura da memoria é o maior vehículo”.

En 1931 viviu en Florencia 2.730 Xudeus.

As leis raciais ea persecución do Holocausto alcanzou duramente a comunidade: despois da guerra permaneceron en menos 1200.

A persecución tamén se volveu para os edificios coa destrución da pequena sinagoga de xudeus Vía de 'ea devastación grave sufrido polo templo.

A comunidade xudaica, vello, que se remonta ao período romano deu moito a Florencia no campo da cultura, polos editores all'italianista Attilio Momigliano, a través do avogado Federico Cameo eo psicoanalista Enzo Bonaventura.

Pero aínda antes de que os xudeus participaren activamente no Renacemento florentino ea Primeira Guerra Mundial.