در کلاه فرنگی تا 15 مارس "سونات پاییزی"

1 pergolaتا روز یکشنبه 15 مارس به کلاه فرنگی گابریل Lavia هدایت آنا ماریا گوارنیری در یک درام روانی و خانواده, پرتره شدید و شفاف از رابطه تعارض بین مادر و دختر. "سونات پاییزی" توسط اینگمار برگمن است چریکی احساساتی خشم و سوء تفاهم ها است که می تواند عواطف و احساسات عمیق لمس سرکوب. ترکیب عجیب و غریب از عشق, نفرت, ولتاژ, رقابت و گناه.

پس از "صحنه هایی از یک ازدواج" از 1998 و سپس "پس از آزمون" از 2001, گابریل Lavia ملاقات اینگمار برگمن برای سومین بار به عنوان یک مدیر با "سونات پاییزی": جهان به ظاهر یخی, اما واقعا بی قرار و تنها, متناسب با آنا ماریا گوارنیری.

متن دنیا برای مرحله و پس از آن فیلم شد 1978, پس از آن با بازی اینگرید برگمن, داستان شارلوت, پیانیست موفق در بلوار غروب آفتاب برای موسیقی و حرفه ای قربانی خانواده, انکار به عنوان مادر, به عنوان یک همسر و همچنین به عنوان یک زن.

لعنت شارلوت پیانو است. برای پیانو است زندگی همه کسانی که از نزدیک و همچنین آن بودند خراب: مبتلا به کمر درد دیگر نمی تواند بازی. پس از هفت سال سکوت متقابل تصمیم می گیرد به دیدار دخترش اوا (والریا Militello در نقشی که در '78 لیو اولمان بود است), پر از امید و شور و شوق, در تلاش برای بهبود صمیمیت از دست رفته و هرگز به دنبال.

"من به عنوان 'spossessarmi از خودم به حال", نشان می دهد آنا ماریا گوارنیری, "در داخل این حباب تجزیه است که نشان دهنده جهان از شارلوت و من خوب: در حال موجودی متولد کارگردانی, بنابراین من خوشحالم وقتی که شما به من یک نقاشی را به پایان خواهد رسید ".

کار Lavia نمره مناسب برای ابزار انفرادی در نوعی از گفتگوی مداوم است که یک پیروزی سوء تفاهم است: روح که همان خون, اما نه چشم همان که با آن به زندگی نگاه, و در قلب بد خیلی بزرگ است.

اوا, زن بالغ که به تازگی پسر چهار ساله او را از دست داده, هنوز هم برای عشق مادر به دنبال, اما همچنان به آن را در مقابل عاطفی ناتوانی جنسی خود را, یادآوری تمام مفاصل خود را که بدون اصلاح دوران کودکی خود را صدمه دیده و از هلنا, دختر دیگر در حال حاضر نامعتبر, بازیگران سیلویا Salvatori. تکمیل این تصویر آشنا در سایه روشن, همه زن, شوهر از اوا, IL ویکتور گفت دانیلو Nigrelli.

"در این مرحله بندی درک صداهای مختلف", توضیح می دهد که آنا ماریا گوارنیری, "ما می بینیم طوفان, ما نیز احساس فریادهای اولیه ... شارلوت است twinges بازگشت فریاد و بیان درد خود را, در حالی که هلنا - دختر معلول - ارتباط با خارج از طریق تلفن های موبایل گلویی. در مخالفت با این حوا DIN, دختر دیگر, و شوهرش هستند سکوت: پس از مرگ یک کودک ارتباط برقرار نمی کنند و دیگر قادر به بازیابی ارتباط آنها. در این جهان شرح داده شده توسط برگمن متناسب با شخصیت پنجم - پیانو - که شارلوت به شکل یک رابطه واقعی انسان ".

گابریل Lavia حذف شناختنی از مکانی که در آن داستان می گیرد, یا کشیش بخش که در آن شوهر از اوا تمرینات ماموریت خود را از کشیش یک دهکده در fjords. صحنه الکساندر اتاق یک اتاق توسط یک پنجره بزرگ در پس زمینه روشن است (چراغ سیمون دو آنجلیس), تحت سلطه خاکستری رنگ (همچنین در لباس از کلودیا Calvaresi), تنها با لباس قرمز روشن است که شارلوت می پوشد به شام ​​شکسته.

می صفس وجود دارد, میز که در آن اوا می نویسد کتاب خود و صندلی کوچک از نوزاد خود, که تلویزیون خوشحال تصاویر برای دیدن دوران کودکی کوتاه, که پر کردن فضا از پشیمانی از پدر خود که دوست دارد همسر و که ناراضی تسلی ناپذیر یاد می خود. فضای تاریک گسترده ای وجود دارد: بالا جایی که او زندگی می کند و درد و رنج در یک صندلی چرخدار هلنا, و زیر جایی که آنها ناپدید می شوند, تقریبا محو, شخصیت ها و سپس به طور ناگهانی ظهور.

"شارلوت یک شخصیت تجزیه است", می گوید آنا ماریا گوارنیری, "از نقطه نظر صدا و مجازی: راه رفتن تا کج, نشسته بدون لطف ... مدیر گابریل Lavia از من خواست به حرکت مانند یک بی ادب و حفظ همیشه پا به روی نیمکت نشستن, به دلیل این که شما چگونه قادر به احتمالا احساس درد فیزیکی کمتر ".

"سونات پاییزی" یک درام که ناتوانی Lavia در جدایی از روزنامه تمرکز است که انتخاب رادیکال تحمیل میکند کمال.

"احساس" از مطالعه حذف 'احساس است که برگمن تا به حال به خوبی می دانیم ", Lavia نوشت, "احساسات توسط بازیگران مشترک, به کنسرت, در آن انسان عجیب و غریب "افشای خود ', چه کسی می 'بر روی صحنه. آنها تنها یک فرصت برای داشته باشد: 'در معرض'. آنها می توانند پدران یا مادران نمی. شوهران و یا همسران. آیا طبیعی نیست. آیا "عجیب و غریب" و به چه برگمن به نام تنهایی مطلق محکوم کرد. "

سونات پاییزی زیر تکامل خود را بدون برق امید. در پایان, تعادل، از هر کس می آید با هم در تنهایی خود. در صورت عدم وجود احساسات شرکت. همانطور که اگر احساسات تنها می تواند در خارج از واقعیت مشترک وجود داشته باشد, در تئاتر داخلی ogn

مت Lattanzi

از تعداد 55 - سال دوم 2015/11/03

یک.

تئاتر مقاوم از Umbria, بنیاد Brunello Cucinelli
آنا ماریا گوارنیری
SYMPHONY پاییز, دی اینگمار برگمن
ترجمه کیار د Marchi
والریا Militello, دانیلو Nigrelli, سیلویا Salvatori
به کارگردانی گابریل Lavia
صحنه: الساندرو دوربین
اخلاق: ClaudiaCalvaresi
موسیقی اصلی: جوردانو Corapi
چراغ: سیمون دو آنجلیس

طول عمر: 1ساعت و 45 ', قانون تک

2 pergola