Festa di San Lorenzo 2023, Copatrono di Firenze
Si è rinnovata oggi, 10 Augusts 2023 a Firenze nella Basilica di San Lorenzo la tradizionale festa del Santo Copatrono di Firenze, San Lorenzo Martire,it,Pēc Florences Republikas vēsturiskās gājiena ierašanās,it,Dario Nardella piegādāta iepriekšējam,it,sveces svētajam,it,Pašvaldības dāvana,it,vadīja svinīgo pontifisko,it,Papildus mēram,it,Reģiona Eugenio Giani prezidents,it,Carabinieri provinces komandieri,it,Gabriele Vitagliano,it,un Guardia di Finanza,it,Bruno salsano,hr,Bargello muzeju direktors,it,Paola d’Agostino un Medici bibliotēkas direktors Laurenziana,it,Frančeska Gallorija,co,Mises beigās Medici Laurenziana darbs piešķīra arhibīskapam un mēram San Lorenzo polihradu,it,cieņa, kas tiks atkārtota katru gadu,it,Polialhedrona piegāde,it,Prezentē San Lorenzo prioritāte,it.
Dopo l’arrivo del corteo storico della Repubblica Fiorentina, il Sindaco di Firenze, Dario Nardella ha consegnato al Priore, Mons. Marco Domenico Viola, i ceri per il Santo, dono del Comune.
Kardināls Giuseppe Betori, Arhibīskaps Florence, ha presieduto il solenne pontificale.
Bija klāt, oltre al Sindaco, il Cardinale Ernest Simoni, il Presidente della Regione Eugenio Giani, il Questore Maurizio Auriemma, i Comandanti provinciali dei Carabinieri, Gabriele Vitagliano, e della Guardia di Finanza, Bruno Salsano, la direttrice dei Musei del Bargello, Paola D’Agostino e la direttrice della Biblioteca medicea laurenziana, Francesca Gallori.
Alla fine della Messa l’Opera Medicea Laurenziana ha donato all’Arcivescovo e al Sindaco il Poliedro di San Lorenzo, omaggio che si ripeterà ogni anno dando vita ad una nuova tradizione fiorentina.
La consegna del Poliedro, presentata dal priore di San Lorenzo, Mons. Violet, To veica Laurenzianas Medici Opera prezidents,it,Pāvests Francisks tika piegādāts samazināts mēroga modelis,it,no Medici Laurenziana darba,it,Par godu uzklausīšanai, kas piešķirta florences delegācijai,it,Arhibīskapa vadībā,it,Izgatavots no sudraba Goldsmith's Shop Paolo Penko,it,Reproducē daudzskaldni, kuru Mikelandželo Buonarroti vainago jaunās sakristijas laternu,it,Šo ģeometrisko formu mākslinieks izvēlējās viņa sešdesmit seju dzirkstošajai iedarbībai,it,"Uguns kvintesence",it,Tāpēc Svētā Gara un dievišķā gaisma,it,Šis ir kardināla arhibīskapa Džuzepes betori homīlijas pilns teksts,it, Paolo Padoin.
Un modellino in scala ridotta era stato consegnato allo stesso Papa Francesco il 4 Jūnijs 2021 dall’Opera Medicea Laurenziana, in occasione dell’udienza concessa a una delegazione fiorentina, guidata dall’Arcivescovo.
L’opera, realizzata in argento dalla Bottega Orafa Paolo Penko, riproduce il Poliedro che Michelangelo Buonarroti pose a coronamento della lanterna della Sagrestia Nuova.
Questa forma geometrica fu scelta dall’artista per l’effetto sfavillante delle sue sessanta facce, rappresentazione della “quintessenza del fuoco”, quindi dello Spirito Santo e della luce divina.
Questo il testo integrale dell’omelia del Cardinale Arcivescovo Giuseppe Betori:
Jo aug auss - Jēzus teica evaņģēlijā -,it,Kviešu graudi ir jāzaudē un ļauj tai macerēt zemē,it,Acīmredzama patiesība,it,bet arī tik grūti pieņemt, ja tas tiek nodots cilvēka līmenī,it,Pasaulē, kurā visi tiek mudināti meklēt tikai savu aku,it,Lai iekarotu viņu telpas,it,Lai palielinātu viņu aktīvus,it,aizsargāt savu eksistenci ne tikai no iespējamiem draudiem, bet arī no jebkādiem traucējumiem,it,Kopējā un neapstrīdamā apstiprināšanā par savu autonomiju un pašpārliecinātību,it,Šīs ir antropoloģiskās apjukuma saknes, kuras visi mūs uztrauc,it,Ģimenes institūta krīzes galvenokārt,it,kā arī dzimšanas,it,un parasti sociālā kohēzija,it,Jēzus ierosina atšķirīgu horizontu,it, è necessario che un chicco di grano si perda e si lasci macerare nella terra. Una verità evidente, ma anche così difficile da accettare se trasferita sul piano umano, in un mondo in cui ciascuno è sollecitato a cercare solo il proprio benessere, a conquistare i propri spazi, ad aumentare i propri beni, a salvaguardare la propria esistenza non solo da ogni possibile minaccia ma anche da ogni interferenza, nell’affermazione totale e indiscussa della propria autonomia e autosufficienza. Sono queste le radici della confusione antropologica che tutti ci preoccupa, della crisi dell’istituto familiare anzitutto, come pure della natalità, e in genere della coesione sociale.
Gesù propone un orizzonte diverso, kas ir sevis dāvana,it,no kura var piedzimt tikai dzīve,it,Viņš pats sevi liecina,it,Tēva dāvana cilvēcei,it,Tas, kurš sevi dod mums pie krusta,it,Attiecas uz Jēzu un attiecas uz mums,it,“Kas mīl viņu dzīvi,it,Viņš to zaudē un kurš ienīst savu dzīvi šajā pasaulē,it,Viņš to paturēs mūžīgajai dzīvei ",it,I SANTI,el,Īpaši mocekļi,it,Viņi mums parāda, ka šī ceļa ceļošana ir iespējama,it,nekā dot ne tikai kaut ko no sevis,it,Bet pilnīgi pati ir iemesls dzīvei, kas spēj dot šo pilnīgu nozīmi,it,pilnībā atbilst Jēzus personai un Viņa liecībai,it,To mēs šodien svinam mocekļa san lorenzo,it,kas viņam liecina par labdarības dimensiju kā ticībā,it,Labdarības organizācija,it, da cui solo può nascere vita. Ne è testimone egli stesso, dono del Padre all’umanità, lui che si dona a noi fino alla croce. Vale per Gesù e vale per noi: «Chi ama la propria vita, la perde e chi odia la propria vita in questo mondo, la conserverà per la vita eterna» (Gv 12,25).
I santi, in specie i martiri, ci mostrano che percorrere questa strada è possibile, che donare non solo qualcosa di sé, ma totalmente sé stessi è una ragione di vita capace di dare a questa un significato pieno, pienamente conformati alla persona di Gesù e alla sua testimonianza. È quanto oggi celebriamo nel martire san Lorenzo, che lo testimonia nella dimensione della carità come in quella della fede.
La carità, pirmais, kuru parametrus norāda Paolo vēstules teksts Korintas kristiešiem,it,kurā apustulis runā par viņa organizētu kolekciju,it,Starp baznīcām, kuras viņš dibināja,it,par labu Jeruzalemes baznīcas nabadzīgajiem,it,Tā ir brālības pieredze,it,ka Pāvils,it,Šajā pašā vēstulē,it,definē "svēto pakalpojumu",it,liturģija,it,tas ir, akts, ar kuru netiek veikts tikai solidaritātes žests,it,Bet viņš sevi padara slavu pašam Dievam,it,kas ir katras brālības izcelsme,it,Visas mīlestības avots,it,«Kas sēj ar platumu,it,ar platumu tas savāc ",it,Pāvils vispirms lūdz žestu plašumu,it,Dāsnums bez piesardzības aprēķiniem,it,kurš uzvar katru savtīgumu,it, in cui l’apostolo parla della colletta da lui organizzata, tra le Chiese da lui fondate, a favore dei poveri della Chiesa di Gerusalemme. Si tratta di un’esperienza di fraternità, che Paolo, in questa stessa lettera, definisce un «servizio sacro», una liturgia (2Cor 9,12), un atto cioè con cui non si compie soltanto un gesto di solidarietà tra gli uomini, ma si rende gloria a Dio stesso, che è all’origine di ogni fraternità, sorgente di ogni amore.
«Chi semina con larghezza, con larghezza raccoglierà» (2Cor 9,6): Paolo chiede anzitutto l’ampiezza del gesto, una generosità senza calcoli prudenziali, che vince ogni egoismo. Bet šodienas dāsnums ir jānovērtē ar insināciju, ka solidaritātē jūs varat vai pat prioritātes ir jāievieš,it,ka jūs varat kādu aizmirst,it,ka otra nabadzība ir drauds manām tiesībām, nevis aicinājums atzīt brāļa seju,it,Tas, kas ir uz spēles, ir cilvēka cilvēka cieņas atzīšana,it,Tas - mēs nekad nedrīkstam nogurdināt to atkārtot - ir jāatzīst katrā eksistences brīdī,it,no ieņemšanas līdz dabiskai nāvei,it,Acīmredzot arī bīstamās situācijas, kurās kari,it,izsalkums un netaisnība met daudzus vīriešus un sievietes pasaulē,it,Viņi tos apspiež ar ieročiem, kas pilsētās rada iznīcināšanu,it, che ci si possa dimenticare di qualcuno, che la povertà dell’altro sia una minaccia ai miei diritti e non un appello a riconoscerne il volto di fratello. Ciò che è in gioco in tutto questo è il riconoscimento della dignità della persona umana, che – non dobbiamo mai stancarci di ribadirlo – va riconosciuta in ogni istante dell’esistenza, dal concepimento alla morte naturale, includendo ovviamente anche le situazioni di pericolo in cui guerre, fame e ingiustizie gettano tanti uomini e donne nel mondo, li opprimono con armi che portano sterminio fin nelle città, Viņi viņus virza uz bīstamu migrāciju - šodien ziņas par vēl vienu traģisku kuģu vraku ar Beyond,it,Daži bērni starp viņiem,it,Nāciju nespējas upuri atrast izšķirošus veidus daudzu cilvēku dzīvību pestīšanai -,it,bīstamas situācijas, kas ir labi sastopamas arī mūsu vidū,it,kur viņi attīstās īpaši marginālie somas,it,konteksti, kuros tiek patērētas tādas traģēdijas kā mazās kata traģēdijas,it,ka mēs jūtamies pareizi atcerēties divus mēnešus no pazušanas,it,Atjaunot lūgšanas par tā atklāšanu,it,Tad apustulis Pāvils jautā, ka "katrs dod ... nevis ar skumjām vai obligāti,it,Jo Dievs mīl, kurš dod prieku ",it,Prieka pamats ir sirds kopība, no kuras rodas aktīvu pāreja,it 40 miris, tra loro alcuni bambini, vittime dell’incapacità delle nazioni di trovare vie risolutive per la salvezza di tante vite umane –; situazioni di pericolo che sono ben presenti anche tra noi, dove si sviluppano in particolare sacche di marginalità, contesti in cui si consumano tragedie come quella della piccola Kata, che sentiamo doveroso ricordare a due mesi dalla scomparsa, rinnovando preghiere per il suo ritrovamento.
L’apostolo Paolo chiede poi che «ciascuno dia… non con tristezza né per forza, perché Dio ama chi dona con gioia» (2Cor 9,7). Fondamento della gioia è la comunione dei cuori da cui scaturisce il passaggio dei beni. Katrai cilvēka solidaritātes pārdomām jāsāk no šīs kopīgās redzes,it,kas kristiešiem ir pamats saiknei ar Kristu,it,Un visiem viņš atrod savu enkuru, atpazīstot sevi vientuļa tēva bērnus,it,Sāciet no personas kultūras,it,no sociālās saites un kopējais labums ir vienīgais veids, kā atgūt ne tikai drosmi un skaidrību solidaritātes frontē,it,bet arī dot politikai atbilstošu horizontu uzņēmuma vajadzībām,it,atbrīvojot to no ideoloģiskiem aizspriedumiem,it,Jebkura dāvanu jauda,it,Visbeidzot, atcerieties San Paolo,it,ir viens avots,it,Viņš ir visu dāvanu pilnība,it,visas žēlastības darba devējs,it,Dāvana, ko mēs darām, ir dāvanas pagarinājums, ko Dievs mūs ir padarījis,it,Sākot ar eksistenci,it, che per i cristiani ha fondamento nel legame con Cristo, e per tutti trova il suo ancoraggio nel riconoscersi figli di un unico Padre, Dio. Ripartire da una cultura della persona, del vincolo sociale e del bene comune è la sola strada praticabile per recuperare non solo coraggio e chiarezza sul fronte della solidarietà, ma anche per dare alla politica un orizzonte adeguato alle necessità della società, svincolandola dai pregiudizi ideologici.
Ogni capacità di dono, ricorda infine san Paolo, ha un’unica sorgente, Dio: è lui la pienezza di tutti i doni, il datore di ogni grazia. Il dono che noi facciamo è un prolungamento del dono che Dio ci ha fatto, a cominciare dall’esistenza. Ziedot, tas mums neko neatņem,it,Tā kā dāvanas avots nav mūsos un ir neizsmeļams avots,it,Mēs izaugsim tikai tad, kad mēs noņemam sevi ar kaut ko, kas ir uzticēts tikai dalīties,it,Jo mēs esam tikai kādi, jo esam saistīti ar citiem,it,Tikai ziedojot, mēs dodam vietu Dieva dāvanas atjaunošanai,it,No tā ir liecinieks San Lorenzo,it,kurš nebaidās parādīt baznīcas bagātību tiem, kas viņus lūdz un iepazīstina ar viņa nabadzīgajiem cilvēkiem ar vajātājiem,it,Tie, kuriem ir piegādāta baznīcas bagātība, un tāpēc ir īstā bagātība,it,Bagātības nav tās preces,it,Bet brāļi, kurus mēs satiekam dāvanā,it,Uz šīs labdarības sejas, kas spīd mūsu svētā figūrā,it, perché la sorgente del dono non è in noi ed è una fonte inesauribile. Noi cresciamo proprio nel momento in cui ci spogliamo di qualcosa che ci è solo affidato per essere condiviso, perché noi siamo qualcuno solo in quanto siamo in relazione con gli altri. Solo donando facciamo spazio al rinnovarsi del dono di Dio.
Di questo ci è testimone san Lorenzo, che non teme di mostrare le ricchezze della Chiesa a chi gliele chiede e presenta ai persecutori i suoi poveri, coloro ai quali le ricchezze della Chiesa sono state consegnate e ne sono quindi la vera ricchezza. Le ricchezze non sono i beni che possediamo, ma i fratelli che incontriamo nel dono.
Su questo volto della carità che risplende nella figura del nostro santo, Otra liecība, ko viņš mums piedāvā, ir potēta,it,Cieņu uzticīga ticība,it,Siracīda grāmatas tekstā ir aprakstīta mocekļa dāvana un dzīvības dāvana formās, kas izsauc San Lorenzo mocekļa mocekļa metodes,it,"Aptverošas liesmas nosmakšana",it,Kungs,en,Bet ne mazāk draudīgs ir Izraēlas eseja "netaisnīgas valodas trieciens".,it,Ka opozīcija evaņģēlijam uzņem asiņainās mocekļa formas - tādas, kas šodien daudzos pasaules daļās joprojām apdraud daudzus kristiešus,it,uz kuru notiek mūsu brālīgā doma un par kuru paceļas mūsu lūgšana -,it,vai delegitimācijas formas sabiedriskās komunikācijas un sociālās izjūtas agonē,it, quella di una fede a prova della sofferenza, fino alla morte.
Il testo del libro del Siracide ha delineato il dono di sé e della vita da parte del martire in forme che evocano le modalità del martirio di san Lorenzo: «soffocamento di una fiamma avvolgente» (Sir 51,4). Ma non meno minaccioso è per il saggio d’Israele il «colpo di una lingua ingiusta» (Sir 51,6). Che l’opposizione al Vangelo prenda le forme cruente del martirio – quelle che minacciano ancora oggi tanti cristiani in tante parti del mondo, a cui va il nostro fraterno pensiero e per i quali si innalza la nostra preghiera –, ovvero le forme della delegittimazione nell’agone della comunicazione pubblica e del sentire sociale, Svarīgi ir palikt uzticīgiem Tam Kungam un Evaņģēlijam,it,Jo tikai viņa svētība, nevis vairākuma piekrišana ir tas, kas tiesā mūsu dzīvi,it,Saka Jēzus,it,«Es zinu, ka man kalpos,es,Tēvs viņu pagodinās ",it,Liecības pienākums,it,Pat ja viņš neuzņemas asiņainās moceklības formas,it,Tas attiecas uz mums visiem,it,Kultūras kontekstā, kas arvien vairāk attālinās no evaņģēlija horizonta,it,Tas nav jautājums par vairākuma pozīciju pieprasīšanu, kas pieder pagātnei, un ka mēs ne vienmēr esam spējuši apgalvot saskaņā ar evaņģēlisko loģiku,it,Bet jā, lai izmērītu sevi pēc konsekvences un lojalitātes,it,Pazemīgi nodosim kalpošanu patiesībai un tāpēc cilvēkam,it,saistībā ar visu dzīvi,it, perché solo la sua benedizione e non il consenso di una maggioranza è ciò che giudica la nostra vita. Dice Gesù: «Se uno serve me, il Padre lo onorerà» (Gv 12,26b). Il dovere della testimonianza, anche se non prende le forme cruente del martirio, ci riguarda tutti, in un contesto culturale che sempre più si allontana dall’orizzonte del Vangelo. Non si tratta di rivendicare posizioni di maggioranza che appartengono al passato e che non sempre siamo stati in grado di far valere secondo una logica evangelica, ma sì di misurarci sulla coerenza e sulla fedeltà.
Mettiamoci umilmente al servizio della verità e quindi dell’uomo, nell’impegno per la vita di tutti, Sākot ar mūsu apkārtnes apdzīvojamību,it,no šīs apkārtnes,it,kurā,it,kā katrā realitātē,it,Gaismas un ēnas ir savstarpēji saistītas,it,Bet ka mums jādzīvo kā cerības sējēji,it,Dot ieguldījumu ikviena labā,it,Atverot dāvanu un pareizu un rūpīgu dalību taisnīguma veidošanā likumībā,it,brālības apsveikuma,it,Šis pozitīvās nākotnes attēls ir tas, ko mēs ceram,it,atsaucoties uz mocekļa lorenzo aizlūgšanu,it,Par šo apkārtni un mūsu pilsētu,it, di questo quartiere, in cui, come in ogni realtà, si intrecciano luci e ombre, ma che dobbiamo abitare come seminatori di speranza, per contribuire ciascuno al bene di tutti, con apertura al dono e partecipazione corretta e operosa alla costruzione della giustizia nella legalità, della fraternità nell’accoglienza.
Questa immagine di positivo futuro è quanto auspichiamo, invocando l’intercessione del santo martire Lorenzo, per questo quartiere e per la nostra città.
Riprese video e foto di Franco Mariani.
Frank Mariani
Numurs 441 – Anno X del 2/08/2023
Izpildiet mums!