Festa di San Lorenzo 2023, Copatrono di Firenze
Si è rinnovata oggi, 10 Август 2023 a Firenze nella Basilica di San Lorenzo la tradizionale festa del Santo Copatrono di Firenze, Сан Лоренцо Мартир,it,По пристигнувањето на историската поворка на Фирентската Република,it,Дарио Нардела доставена до претходната,it,свеќите за светецот,it,Подарок на општината,it,претседаваше со свечената понтифичка,it,Покрај градоначалникот,it,Претседателот на регионот Евгенио Гиани,it,Провинциските команданти на Карабиниери,it,Габриеле Витаглиано,it,и Гвардија ди Финанза,it,Бруно Салсано,hr,Директорот на музеите на Баргело,it,Паола Д'Агостино и директорот на библиотеката Медичи Лорензиана,it,Франческа Галорија,co,На крајот на масата, работата на Медичи Лорензиана му даде на Архиепископот и градоначалникот полихрад на Сан Лоренцо,it,почит што ќе се повторува секоја година, давајќи живот на нова традиција на Фиренца,it,Испораката на полиедронот,it,претставено од претходниот Сан Лоренцо,it.
Dopo l’arrivo del corteo storico della Repubblica Fiorentina, il Sindaco di Firenze, Dario Nardella ha consegnato al Priore, Монс. Marco Domenico Viola, i ceri per il Santo, dono del Comune.
Кардиналот Џузепе Betori, Архиепископот на Фиренца, ha presieduto il solenne pontificale.
Беа присутни, oltre al Sindaco, il Cardinale Ernest Simoni, il Presidente della Regione Eugenio Giani, il Questore Maurizio Auriemma, i Comandanti provinciali dei Carabinieri, Gabriele Vitagliano, e della Guardia di Finanza, Bruno Salsano, la direttrice dei Musei del Bargello, Paola D’Agostino e la direttrice della Biblioteca medicea laurenziana, Francesca Gallori.
Alla fine della Messa l’Opera Medicea Laurenziana ha donato all’Arcivescovo e al Sindaco il Poliedro di San Lorenzo, omaggio che si ripeterà ogni anno dando vita ad una nuova tradizione fiorentina.
La consegna del Poliedro, presentata dal priore di San Lorenzo, Монс. Виолетова, Тоа го спроведе претседателот на операта Медичи во Лорензиана,it,Доставен е модел со намалена скала на самиот папа Фрањо,it,Од работата на Медичи Лорензиана,it,По повод сослушувањето доделено на делегација на Фиренца,it,Предводена од Архиепископ,it,Направено од сребро од продавницата на Голдсмит Паоло Пенко,it,го репродуцира полиедронот што Микеланџело Буонароти го круниса фенер на новата сакрахија,it,Оваа геометриска форма ја избра уметникот за пенлив ефект на неговите шеесет лица,it,Претставување на „квинтесенс на оган“,it,Затоа на Светиот Дух и Божествената светлина,it,Ова е целосниот текст на хомилијата на кардиналниот архиепископ usузепе Бетори,it, Paolo Padoin.
Un modellino in scala ridotta era stato consegnato allo stesso Papa Francesco il 4 Јуни 2021 dall’Opera Medicea Laurenziana, in occasione dell’udienza concessa a una delegazione fiorentina, guidata dall’Arcivescovo.
L’opera, realizzata in argento dalla Bottega Orafa Paolo Penko, riproduce il Poliedro che Michelangelo Buonarroti pose a coronamento della lanterna della Sagrestia Nuova.
Questa forma geometrica fu scelta dall’artista per l’effetto sfavillante delle sue sessanta facce, rappresentazione della “quintessenza del fuoco”, quindi dello Spirito Santo e della luce divina.
Questo il testo integrale dell’omelia del Cardinale Arcivescovo Giuseppe Betori:
Затоа што расте уво - рече Исус во Евангелието -,it,Зрно пченица мора да се изгуби и да се остави да се мамера во земјата,it,Очигледна вистина,it,но исто така и толку тешко да се прифати ако се пренесе на човечко ниво,it,Во свет каде што сите се повикуваат да бараат само нивна добро,it,да ги освојат своите простори,it,да ги зголемат своите средства,it,да се заштити нечие постоење не само од можна закана, туку и од какво било мешање,it,Во вкупната и неспорна афирмација на нечија автономија и самостојност,it,Ова се корените на антрополошката конфузија што сите нè грижат,it,на кризата на семејниот институт пред сè,it,како и на раѓањето,it,и генерално на социјална кохезија,it,Исус предлага поинаков хоризонт,it, è necessario che un chicco di grano si perda e si lasci macerare nella terra. Una verità evidente, ma anche così difficile da accettare se trasferita sul piano umano, in un mondo in cui ciascuno è sollecitato a cercare solo il proprio benessere, a conquistare i propri spazi, ad aumentare i propri beni, a salvaguardare la propria esistenza non solo da ogni possibile minaccia ma anche da ogni interferenza, nell’affermazione totale e indiscussa della propria autonomia e autosufficienza. Sono queste le radici della confusione antropologica che tutti ci preoccupa, della crisi dell’istituto familiare anzitutto, come pure della natalità, e in genere della coesione sociale.
Gesù propone un orizzonte diverso, оној на дарот на себе,it,од кој може да се роди само животот,it,Тој се сведочи самиот,it,Подарок на таткото на човештвото,it,Оној што ни се дава на нас на крстот,it,Се однесува на Исус и се однесува на нас,it,„Кој ги сака своите животи,it,Тој го губи и кој го мрази својот живот на овој свет,it,Тој ќе го задржи за вечен живот “,it,Јас Санти,el,особено мачениците,it,Тие ни покажуваат дека патувањето на оваа патека е можно,it,отколку да дадат не само нешто од себе,it,Но, тотално сам по себе е причина за животот способен да го даде ова целосно значење,it,целосно во согласност со личноста на Исус и неговото сведочење,it,Ова е она што го славиме денес во маченик Сан Лоренцо,it,што му сведочи во димензијата на добротворни цели како во онаа на верата,it,Добротворната организација,it, da cui solo può nascere vita. Ne è testimone egli stesso, dono del Padre all’umanità, lui che si dona a noi fino alla croce. Vale per Gesù e vale per noi: «Chi ama la propria vita, la perde e chi odia la propria vita in questo mondo, la conserverà per la vita eterna» (Gv 12,25).
I santi, in specie i martiri, ci mostrano che percorrere questa strada è possibile, che donare non solo qualcosa di sé, ma totalmente sé stessi è una ragione di vita capace di dare a questa un significato pieno, pienamente conformati alla persona di Gesù e alla sua testimonianza. È quanto oggi celebriamo nel martire san Lorenzo, che lo testimonia nella dimensione della carità come in quella della fede.
La carità, Првиот, чии параметри се означени со текстот на писмото на Паоло до христијаните од Коринт,it,во која апостолот зборува за колекцијата што ја организирал од него,it,меѓу црквите што ги основал,it,Во корист на сиромашните на црквата Ерусалим,it,Тоа е искуство на братство,it,тоа Пол,it,Во истата буква,it,Дефинира „света услуга“,it,Литургија,it,тоа е, чин со кој не се изведува само гест на солидарност меѓу мажите,it,Но, тој си го прави слава на самиот Бог,it,што е во потеклото на секое братство,it,Извор на целата убов,it,«Кој сее со ширина,it,со ширина ќе се собере “,it,Пол прво бара ширина на гестот,it,дарежливост без претпазливи пресметки,it,кој ја победи секоја себичност,it, in cui l’apostolo parla della colletta da lui organizzata, tra le Chiese da lui fondate, a favore dei poveri della Chiesa di Gerusalemme. Si tratta di un’esperienza di fraternità, che Paolo, in questa stessa lettera, definisce un «servizio sacro», una liturgia (2Cor 9,12), un atto cioè con cui non si compie soltanto un gesto di solidarietà tra gli uomini, ma si rende gloria a Dio stesso, che è all’origine di ogni fraternità, sorgente di ogni amore.
«Chi semina con larghezza, con larghezza raccoglierà» (2Cor 9,6): Paolo chiede anzitutto l’ampiezza del gesto, una generosità senza calcoli prudenziali, che vince ogni egoismo. Но, дарежливоста денес треба да се мери со инсинуацијата дека во солидарност можете или дури и приоритетите мора да бидат воведени,it,дека можете да заборавите некого,it,Дека сиромаштијата на другиот е закана за моите права, а не жалба да го признаам лицето на брат,it,Она што е во прашање во сето ова е признавање на достоинството на човечката личност,it,Тоа - никогаш не смееме да се замориме да го повториме - мора да се препознае во секој момент на постоење,it,од зачнување до природна смрт,it,Очигледно, исто така, вклучувајќи ги и опасните ситуации во кои војни,it,Гладот и неправдата фрлаат многу мажи и жени во светот,it,Тие ги угнетуваат со оружје што носат истребување во градовите,it, che ci si possa dimenticare di qualcuno, che la povertà dell’altro sia una minaccia ai miei diritti e non un appello a riconoscerne il volto di fratello. Ciò che è in gioco in tutto questo è il riconoscimento della dignità della persona umana, che – non dobbiamo mai stancarci di ribadirlo – va riconosciuta in ogni istante dell’esistenza, dal concepimento alla morte naturale, includendo ovviamente anche le situazioni di pericolo in cui guerre, fame e ingiustizie gettano tanti uomini e donne nel mondo, li opprimono con armi che portano sterminio fin nelle città, Тие ги туркаат кон опасни миграции - денес веста за уште еден трагичен бродолом со Beyond,it,Некои деца меѓу нив,it,Victimsртвите на неможноста на народите да најдат резолутивни начини за спасение на многу човечки животи -,it,опасни ситуации што се добро присутни и меѓу нас,it,каде што се развиваат особено маргинални кеси,it,Контексти во кои се трошат трагедии како што се малата ката,it,дека се чувствуваме во право да се сеќаваме на два месеци од исчезнувањето,it,Обновување на молитви за неговото откритие,it,Апостол Павле тогаш прашува дека „секој дава ... не со тага или нужно,it,Затоа што Бог сака кој дава со радост “,it,Фондација на радост е причест на срцата од кои се појавува преминот на средства,it 40 мртви, tra loro alcuni bambini, vittime dell’incapacità delle nazioni di trovare vie risolutive per la salvezza di tante vite umane –; situazioni di pericolo che sono ben presenti anche tra noi, dove si sviluppano in particolare sacche di marginalità, contesti in cui si consumano tragedie come quella della piccola Kata, che sentiamo doveroso ricordare a due mesi dalla scomparsa, rinnovando preghiere per il suo ritrovamento.
L’apostolo Paolo chiede poi che «ciascuno dia… non con tristezza né per forza, perché Dio ama chi dona con gioia» (2Cor 9,7). Fondamento della gioia è la comunione dei cuori da cui scaturisce il passaggio dei beni. Секој одраз на човечката солидарност мора да започне од оваа комунална визија,it,што за христијаните има основа во врската со Христа,it,И за сите тој го наоѓа својот сидро во препознавањето на себеси деца на самохран татко,it,Повторно започнете од култура на лицето,it,на социјалната врска и општото добро е единствениот начин што е практичен да се опорави не само храброст и јасност на фронтот за солидарност,it,Но, исто така, да и се даде на политиката адекватен хоризонт на потребите на компанијата,it,ослободување од идеолошки предрасуди,it,Секој капацитет за подароци,it,Конечно, запомнете го Сан Паоло,it,има единствен извор,it,Тој е полнота на сите подароци,it,работодавачот на целата благодат,it,Подарокот што го правиме е продолжување на дарот што Бог нè направи,it,Почнувајќи од постоењето,it, che per i cristiani ha fondamento nel legame con Cristo, e per tutti trova il suo ancoraggio nel riconoscersi figli di un unico Padre, Dio. Ripartire da una cultura della persona, del vincolo sociale e del bene comune è la sola strada praticabile per recuperare non solo coraggio e chiarezza sul fronte della solidarietà, ma anche per dare alla politica un orizzonte adeguato alle necessità della società, svincolandola dai pregiudizi ideologici.
Ogni capacità di dono, ricorda infine san Paolo, ha un’unica sorgente, Dio: è lui la pienezza di tutti i doni, il datore di ogni grazia. Il dono che noi facciamo è un prolungamento del dono che Dio ci ha fatto, a cominciare dall’esistenza. Донирајте, не лиши од ништо,it,Бидејќи изворот на подарокот не е во нас и е неисцрпен извор,it,Растеме само кога се соблекуваме со нешто што само се довери да се сподели,it,Затоа што сме само некој бидејќи сме поврзани со другите,it,Само со донирање, правиме простор за обновување на дарот Божји,it,За ова има сведок Сан Лоренцо,it,Кој не се плаши да му го покаже богатството на црквата на оние што ги прашуваат и ги запознаваат своите сиромашни луѓе со прогонителите,it,Оние на кои е испорачано богатството на црквата и затоа се вистинското богатство,it,Богатството не е стоката што ја поседуваме,it,Но, браќата што ги среќаваме во подарокот,it,На ова лице на добротворни цели што сјае на сликата на нашиот светец,it, perché la sorgente del dono non è in noi ed è una fonte inesauribile. Noi cresciamo proprio nel momento in cui ci spogliamo di qualcosa che ci è solo affidato per essere condiviso, perché noi siamo qualcuno solo in quanto siamo in relazione con gli altri. Solo donando facciamo spazio al rinnovarsi del dono di Dio.
Di questo ci è testimone san Lorenzo, che non teme di mostrare le ricchezze della Chiesa a chi gliele chiede e presenta ai persecutori i suoi poveri, coloro ai quali le ricchezze della Chiesa sono state consegnate e ne sono quindi la vera ricchezza. Le ricchezze non sono i beni che possediamo, ma i fratelli che incontriamo nel dono.
Su questo volto della carità che risplende nella figura del nostro santo, Другото сведоштво што ни го нуди е пресадено,it,онаа на верна вера на страдање,it,Текстот на книгата Сирацид го опиша дарот на себе и животот од страна на маченикот во форми што ги евоцираат методите на мачеништвото на Сан Лоренцо,it,„Задушување на обвинет пламен“,it,Господине,en,Но, не е помалку заканувачки за есејот од Израел „удар на неправеден јазик“,it,Дека опозицијата на евангелието ги зема крвавите форми на мачеништво - оние што сè уште им се закануваат на многу христијани во многу делови на светот денес,it,на што оди нашата братска мисла и за која се крева нашата молитва -,it,или формите на делегитимација во агонот на јавната комуникација и социјалното чувство,it, quella di una fede a prova della sofferenza, fino alla morte.
Il testo del libro del Siracide ha delineato il dono di sé e della vita da parte del martire in forme che evocano le modalità del martirio di san Lorenzo: «soffocamento di una fiamma avvolgente» (Sir 51,4). Ma non meno minaccioso è per il saggio d’Israele il «colpo di una lingua ingiusta» (Sir 51,6). Che l’opposizione al Vangelo prenda le forme cruente del martirio – quelle che minacciano ancora oggi tanti cristiani in tante parti del mondo, a cui va il nostro fraterno pensiero e per i quali si innalza la nostra preghiera –, ovvero le forme della delegittimazione nell’agone della comunicazione pubblica e del sentire sociale, Она што е важно е да останете верни на Господ и на евангелието,it,Затоа што само неговиот благослов, а не согласноста на мнозинството е она што го суди нашиот живот,it,Вели Исус,it,«Знам дека ќе ми служи,es,Таткото ќе го почести “,it,Должност на сведочењето,it,Дури и ако тој не ги земе крвавите форми на мачеништвото,it,Тоа нè загрижува сите нас,it,Во културен контекст што сè повеќе се оддалечува од хоризонтот на евангелието,it,Не е прашање на тврдење на мнозински позиции кои припаѓаат на минатото и дека не сме биле во можност да тврдиме според евангелската логика,it,Но, да да се мериме за конзистентност и лојалност,it,Ајде смирено да се ставиме на служба на вистината и затоа на човекот,it,Во посветеноста на животот на сите,it, perché solo la sua benedizione e non il consenso di una maggioranza è ciò che giudica la nostra vita. Dice Gesù: «Se uno serve me, il Padre lo onorerà» (Gv 12,26b). Il dovere della testimonianza, anche se non prende le forme cruente del martirio, ci riguarda tutti, in un contesto culturale che sempre più si allontana dall’orizzonte del Vangelo. Non si tratta di rivendicare posizioni di maggioranza che appartengono al passato e che non sempre siamo stati in grado di far valere secondo una logica evangelica, ma sì di misurarci sulla coerenza e sulla fedeltà.
Mettiamoci umilmente al servizio della verità e quindi dell’uomo, nell’impegno per la vita di tutti, Почнувајќи од животноста на нашите населби,it,од ова соседство,it,Како и во секоја реалност,it,Светлата и сенките се испреплетени,it,Но, тоа мора да живееме како сејници на надеж,it,Да придонесе за добро на сите,it,со отворање на подарокот и правилно и вредно учество во изградбата на правдата во законитоста,it,на братство во добредојде,it,Оваа слика на позитивна иднина е она што се надеваме,it,повикувајќи се на посредувањето на маченикот Лоренцо,it,За ова соседство и за нашиот град,it, di questo quartiere, in cui, come in ogni realtà, si intrecciano luci e ombre, ma che dobbiamo abitare come seminatori di speranza, per contribuire ciascuno al bene di tutti, con apertura al dono e partecipazione corretta e operosa alla costruzione della giustizia nella legalità, della fraternità nell’accoglienza.
Questa immagine di positivo futuro è quanto auspichiamo, invocando l’intercessione del santo martire Lorenzo, per questo quartiere e per la nostra città.
Riprese video e foto di Franco Mariani.
Франко Маријани
Од бројот 441 – Anno X del 2/08/2023
Следете нас!